Jena, Weimar en Buchenwald

Dag 116. Na de kuuroorden in Tsjechië en als laatste plaats Cheb aan de grens met Duitsland staan we nu in Jena, in het voormalige Oost-Duitsland. Over Cheb nog één bijzonderheid, er is een Hollandse tuin. Geschonken door de gemeente Rheden, met een heuse ANWB-paddenstoel, klompen op formaat en oranje afrikaantjes. Nu dus in Jena, waar het ooit vermaarde Carl Zeiss Jena (nu regionaal spelend) zondagmiddag voor een daverende verrassing zorgde door de Hamburger SV in de eerste ronde van de Duitse beker in de verlenging te verslaan. Het volkspark bereikte een kookpunt, ook al omdat een groot deel van de tribunes pal in de zon staat. Carl Zeiss is genoemd, de man die mede verantwoordelijk is voor het Planetarium in Jena. Van Zeiss naar Goethe is slechts een afstand van 24 kilometer. Want Weimar is natuurlijk de stad van Goethe, die samen met Schiller fier op een plein in de stad te bewonderen zijn. Weimar is veel interessanter dan het wat saaie Jena, waar nog talloze trambanen door de stad zwerven en oud en nieuw elkaar lelijk aankijken. Weimar heeft fraaie huizen en leuke straten en is de moeite van een bezoek waard. Even buiten Weimar op een heuvel gelegen vind je concentratiekamp Buchenwald. En dat heeft een diepe indruk op ons gemaakt. Na de opgravingen in Griekenland van duizenden jaren geleden sta je opeens in je eigen geschiedenis. De serene stilte die op de heuvel heerst, waar eens tientallen barakken stonden, het prikkeldraad, de eindigende treinrails, de ovens, de talloze herdenkingsstenen voor allerlei verschillende groeperingen en nationaliteiten. Je wordt er stil van. Opvallend is dat er onder de  bezoekers veel Duitse gezinnen zijn. Het grote herdenkingsmonument toornt hoog op de heuvel met een prachtig uitzicht op o.a. Weimar. De Duitsers hebben er geen gras over laten groeien. Duidelijk zichtbaar laat men weten dat wat gebeurt is een groot falen is geweest. En als je dan weer terug rijdt naar beneden richting Weimar door een prachtige groene natuur, dan kun je weer verder en besef je dat Goethe, Schiller en Zeiss er ook niets aan konden doen.