De kasseien van Sofia en de rotsen van Madona

Dag 90. We hebben vorige week de grens van Griekenland naar Bulgarije gepasseerd. Dit ging zonder problemen. Papieren niet interessant, Amsterdam wel, en toch even in de caravan gekeken. Niet goed genoeg, want die 16 Oxipanners, die wij in de kastjes en laatjes hadden verborgen heeft men gemist. Verder dus, maar dan lijkt het of de weg ophoudt te bestaan. Grote gaten in de weg, waar enorme vrachtwagens doorheen moeten, het is nog veel erger dan in Albanië. En dit is toch niet zomaar een grensovergang, want we hebben het wel over de befaamde Struma-route. In 2020 zal de snelweg klaar zijn, maak er maar 2030 van. Na 20 km begint Bulgarije opeens een ander land te worden. Goede weg, die zich al slingerend om de rivier de Struma richting Sofia gaat. Er zijn weinig campings in Bulgarije. Dus je moet goed uitzoeken waar je heen moet, want men geeft campings niet aan. Gelukkig met de coördinaten de camping gevonden. In het Spa van Bulgarije. Mineraalwater, thermen en een heuse geiser, die om de 15 seconden het hete water naar boven spuwt. Vandaar zijn we naar het noordwesten getrokken en daar zou maar 1 camping zijn. Maar eerst Sofia, de hoofdstad. Het leek een makkelijke zuidelijke route worden, die faliekant verkeerd ging. We kwamen op een eindeloze strook kasseien terecht, waar we met een vaartje van 20 km per uur richting centrum werden gedreven. Er kwam geen einde aan.. Goed, we hebben de stad uitvoerig gezien, geen aanrader overigens. Uiteindelijk bleken de coördinaten van de camping niet te kloppen en is er ook niets te vinden. Vragen naar levert niets op, maar gelukkig zag Paulien op de kaart een rood driehoekje in Belogradcik. En ja hoor, daar is camping Madona. Nou ja camping. Maar wat een fraaie omgeving, want Belogradcik  blijkt een heus fort te hebben en prachtige rotsformaties met allerlei namen, zoals bv. Madona en De horseman, Adam en Eva. Dit deel van Bulgarije is zeker de moeite van een bezoek waard.

Volgens de ANWB kaart 2015/2016 kun je Bulgarije in het noordwesten alleen verlaten via een veerboot over de Donau. Wordt eens wakker ANWB, er is een prachtige brug aangelegd die de twee Donaulanden met elkaar verbindt. En die ligt er toch al een paar jaar.

We zijn nu aan de westelijke kant van de Karpaten. Roemenië heeft aanzienlijk beter wegen dan hun zuiderburen. En het land ziet er fraai uit. En wat we vanmiddag zagen was een Romeinse nederzetting hier in Sarmizegetusa. Daar gaan we morgen op af. Weer stenen, maar de titel van dit verslag had die indruk al gewekt.