Hellas, van het noordwesten naar de Peloponnesos

Dag 54

Ja, het is gelukt om met het pontje de overkant te bereiken. We dachten alleen over te gaan, maar er kwam ook nog een bestelbusje bij, een auto en wat brommers. Bij het afrekenen ging ik uit van 100 Lek ( 70 eurocent). Maar aan de overkant stond een groot bord met de prijzen in euro's. Voor onze combinatie betekende dat 10 euro!!. Het gaat vast goed komen met Albanië. Ons restte na de overtocht nog 20 km naar de grens met Griekenland. En de weg bleek toch niet zo best te zijn, maar ook dat hebben we gered.

Wat gelijk opvalt is dat de Grieken lang niet zo vriendelijk zijn als de Albanezen. Of dit nu komt door Dijsselbloem is moeilijk te zeggen. Maar de wegen zijn hier wel beter dan in Albanië en het toerisme wat uitbundiger. Dat hebben we direct gemerkt in Parga. Dit badplaatsje ligt in een prachtige baai en heeft veel toeristische uitstraling. Bekend figuur hier is Ali Pasja (1741-1820), de Albanees, die in Parga een fort heeft laten bouwen. Ali kwamen we ook al tegen in Butrint, dat ook van hem geweest is. Fietsen is hier echt niet te doen, we hadden zelfs hulp nodig om van de camping af te komen. De weg loopt zeker 1 km stijl omhoog.

Van Parga zijn wij in zuidelijke richting gegaan. Naar Patras. Deze stad is de derde stad van Griekenland. Na Athene en Thessaloníki. Om de stad te bereiken gebruik je de gigantische tolbrug. Zeg maar de Erasmusbrug 4x zo lang. En die tol die je daar voor betaald, daar kun je twee keer het pontje in Albanië voor nemen. Patras is het begin van de Peloponnesos, het zuidelijke gedeelte van het vastenland. De noordkant daarvan maakt weinig indruk, saaie kust vlak en niets te zien. Inmiddels zijn we in het westen aangekomen, recht tegenover het eiland Zakintosh, dat we hier vandaan ook kunnen zien liggen. Hier zijn de stranden aantrekkelijk. Waar in het noordelijk deel van de Peloponnesos de aardbeienteelt de boventoon voert, zijn het hier de watermeloenen. Grote bullebakken van 3 kilo de stuk.

Morgen zijn we van plan Olympia te bezoeken. Dat ligt hier zo'n 50 km landinwaarts. Daar waar dus ooit de Spelen zijn begonnen. Het Griekse tot ziens laat ik deze keer aan de lezer zelf over.