Van de zolen van Paulien, via Zadar, naar Krka en Split

Dag 26. Het water klotst tegen de steentjes op het strand. Dat is het geluid wat ik nu hoor bij het schrijven van dit verslag. Aan de overkant ligt het eiland Peljesac. De kust van Kroatië weerspiegelt zichzelf door de eindeloze eilanden. We zijn vandaag in Zaostrog, een klein badplaatsje zo ongeveer tussen Split en Dubrovnik. Het laatste verhaal eindigde bij het NP Paklenica. Geweldig om door zo'n kloof naar boven te gaan. De zolen van de bergschoenen van Paulien begaven het. De een na de ander binnen 20 meter. En we moesten nog een hele weg terug. Het is gelukt en de schoenen incl. de zolen zijn achtergebleven in de NP-container. In het park waren bergebeklimmers zich aan de steile wanden aan het verlekkeren. Even dacht ik terug aan de Italiaanse duiker. Niet nog een. Gelukkig bleven ze hangen. Een dag later, het is dan 7 mei. We bezoeken Zadar. Een stad die zowel door WO II als door het Joegoslavië geweld zwaar gebombardeerd is. Maar geheel hersteld, want inderdaad was daar niets meer van te zien. Een bruisende studentenstad met veel terrasjes, tenminste in het oude gedeelte, want dat hebben we bezocht. De toren die op de foto staat scheef, maar dat is niet zo. Geen Italiaanse kuren dit keer. Wel hebben de Romeinen hun sporen in deze stad achtergelaten.

Van Zadar naar het NP Krka (spreek uit Kruka). De imponerende watervallen van Skradinski Buk zijn absoluut de moeite waard. Het water stort zich in 17 stappen zo'n 54 meter naar beneden. Je kunt via houten vlonders een rondwandeling maken in dit prachtige natuurgebied. Aanrader. Lijkt de vakantieman wel.

Hajduk Split, Split Enz, spliterwt, Split dus, de tweede stad van Kroatië. Een havenstad, met heel veel veerboten naar allerlei bestemmingen, zoals Ancona (It) en Griekenland en allerlei eilanden, zoals Hvar, Korcula, Vis en Mljet. Geen havenstad zoals Rotterdam, maar wel een prachtige oude stad met veel Romeinse invloeden. En natuurlijk de boulevard met zijn wuivende palmbomen en zijn heerlijke terrassen. Met de fiets vanaf de camping niet makkelijk te bereiken aangezien we toch een klim moesten overbruggen. En terug natuurlijk ook.

Vandaag zijn we dus beland in Zaostrog. Nog ruim 100 klm naar Dubrovnik. Maar je zou hier zo blijven staan  en genieten van die weerspiegelende kust van Kroatië. Voor ons dus de zee, en achter ons rijst een enorme kolos van 1000 meter hoogte uit de grond omhoog.